Strona głównaRecenzjaWacław Holewiński: A potem już tylko mgła

Wacław Holewiński: A potem już tylko mgła

Recenzja najnowszej książki Wacława Holewińskiego „A potem już tylko mgła”

Najnowsza powieść Wacława Holewińskiego „A potem już tylko mgła” to powieść historyczno-szpiegowska, osnuta wokół prawdziwej postaci, której apogeum działalności przypadło na okres wokół powstania styczniowego.

Autor opowiada, jak Julian Aleksander Bałaszewicz, zaściankowy szlachcic bez znajomości języków obcych, przedzierzgnął się w starszego od siebie o 30 lat hrabiego Alberta Potockiego i jako taki wyruszył na Zachód, by mącić wśród polskiej emigracji. Nie chcąc czuć się Polakiem, zatrudnił się na rosyjskim wikcie i został jednym z najważniejszych, a może najważniejszym carskim szpiegiem. Autor prezentuje sposób działania człowieka, którego Polacy na emigracji uważali za zasłużonego dla polskiej sprawy patriotę. Jako osoba, która pieniędzmi, pochlebstwami i dobrym słowem wspierała polskie inicjatywy, zdobył zaufanie Polonii, a tym samym nikt nie zachowywał przy nim ostrożności. Miał dostęp do informacji o tajnych działaniach bezpośrednio od spiskowców. Zdobył też zgodę francuskiej policji na perlustrację całej polskiej korespondencji i nie tylko śledził listy, ale zdarzało mu się na nie osobiście, podszywając się pod adresata, odpowiadać. Ile z tego powodu namącił, ilu ludzi skłócił, tylko on sam wie.

Bardzo ciekawym wątkiem są oskarżenia Polaków o fałszowanie pieniędzy we Francji.

Jest trzech narratorów tej powieści. Jednym z nich jest sam Bałaszewicz, drugim jego tłumacz, a trzecim Tołstoj – przełożony Bałaszewicza, szef carskiego wywiadu w Europie zachodniej. Ramy czasowe akcji to lata 1858-1877. W tym okresie oglądamy niewiarygodną wręcz działalność Bałaszewicza, która zahaczała nawet o intrygi wśród I Międzynarodówki. O mały figiel i Karola Marksa mógł fałszywy Potocki wyeliminować.

Lubią Państwo Jamesa Bonda? Cóż, Bałaszewicz vel Potocki istniał rzeczywiście, zachowały się tomy jego raportów, a to, czego udało mu się dokonać, jest nieprawdopodobnie niewiarygodne, za to prawdziwe.

Posłuchaj też rozmowy o książce W. Holewińskiego o najbogatszym Polaku.

0 0 votes
Article Rating
Subscribe
Powiadom o
guest
0 komentarzy
Oldest
Newest Most Voted
Inline Feedbacks
View all comments
Paryż

Krzysztof Lubczyński: Paryż. Przewodnik literacko-historyczny

Jestem zachwycony pomysłem na tę książkę. Połączenie historii miejsc, ulic, placów, mostów, ogrodów, w które obfituje stolica Francji z literackimi wersjami miasta, zbratanie bohaterów...
Piekara

Jacek Piekara „Ja, Inkwizytor. Miasto Słowa Bożego”

Biada marnym istotom, gdy wchodzą pomiędzy ostrza potężnych szermierzyUczty i pijatyki. Orgie i pojedynki. Romanse i filozoficzne dyskusje. Inkwizytor Mordimer Madderdin rezygnuje z sielskiego życia...
Nóż

Salman Rushdie „Nóż. Rozważania po próbie zabójstwa”

Opowieść o bliskim spotkaniu ze śmiercią i wielkiej afirmacji życia 12 sierpnia 2022 roku – dziesięć lat po publikacji autobiografii Salmana Rushdiego zatytułowanej Joseph Anton – życie...
Ceramika

Yeon Somin „Uzdrawiająca moc ceramiki”

Bestseller z Korei sprzedany do ponad 20 państw!Porywająca, podnosząca na duchu powieść o mocy ceramiki, idealna dla fanów Zanim wystygnie kawa. Jeongmin to scenarzystka, która straciła serce do...
Adam Kay

Adam Kay „Megawystrzałowe wynalazki. Fascynujący i fenomenalnie figlarny przewodnik po wynalazkach, które zmieniły świat (albo i nie)”

„Jedna z dwóch najlepszych książek, jakie napisałem w tym roku!” – Adam Kay Zastanawiasz się czasem, skąd właściwie wzięło się wszystko wokół Ciebie? I nie,...
My. Kronika upadku

Dmitry Glukhovsky „My. Kronika upadku”

„My. Kronika upadku” Dmitrija Glukhovsky'ego to odważna próba odpowiedzi na pytanie: „Co stało się z Rosją?”. W tej pełnej emocji książce znajdziesz ostre i...
Brama zdrajców

Jeffrey Archer „Brama zdrajców”

24 godziny na ocalenie królewskich klejnotów – przestępstwo stulecia wisi na włosku! W samym sercu Londynu, w monumentalnej Tower of London, spoczywają jedne ...
Pierre Bayard recenzja

Pierre Bayard: Jak rozmawiać o książkach, których się nie czytało?

Pierre Bayard zaskoczył. Kiedy na poziomie liceum liznąłem pierwszy raz w życiu wiedzy o filozofii, od razu przypadła mi...
0
Would love your thoughts, please comment.x